Enes El-Şerîf û Ekîba El-Cezîreyê Hatin Kuştin

Enes El-Şerîf û ekîba wî roja Yekşemê, 10’ê Tebaxa 2025’an, di bombebarana Îsraîlê de hatin kuştin. El-Şerîf peyamnêrê sereke yê El-Cezîreyê li Xezzeyê bû; hevkarên wî Mihemed Qreiqaa, Îbrahîm Dahîr, Moamen Eliwa, Mihemed Noufal, û Mihemed El-Xaldî jî di êrîşa di konê wî yê kar de hatin kuştin. Medyaya sereke ya rojavayî gelek caran îdiaya artêşa Îsraîlê dubare dike ku “Enes alîgirê Hemasê bû.” Îsraîl qedexe dike ku rojnamevanên biyanî bikevin Xezzeyê, û li gorî çavkaniyên cûrbecûr, di pevçûnan de zêdetirî 200 rojnamevan hatine kuştin. Ev rewş bûye sedema ku “versiyona bûyerên Îsraîlê” di raya giştî ya Rojavayî de serdest bibe.

Gelek derdor rewşa li ser erdê wekî “jenosîd” bi nav dikin, û ev pênaseya nakokbar tê ragihandin ku di derdorên fermî de jî cih digire. Mirov ji birçîbûnê dimirin; Nûçe û dîmenên dîtbarî yên sivîlên bi armanca alîkariya ji bo kîsikek ard  direvin, têne gulebarankirin rojane têne weşandin. Ji aliyê din ve, berdevkên artêşa Îsraîlê û berpirsên siyasî bi rêkûpêk li ser ekranên televîzyonan têne nîşandan.

IDF (Hêzên Parastinê yê Israîlê ) li ser hesabê xwe yê fermî ya Youtube’ê jî weşanê dike.

“Min dît ku perçeyên laşan li hewayê  difirin.”

Carinan, şahidiyên rasterast ji Xezzeyê jî tên. Vegotina jêrîn, ku ji hêla damezrînerê GazaPress û nivîskarê OrientXXI Ramî Ebû Jamous ve hatî berhevkirin, ji Youssefê 16 salî tê, ku dibêje ew bi mûcîzeyekê ji îdamê xilas bûye.

Bavê Youssef li Xezzeyê xwediyê pîna mirîşkan bû; malbatê her tiştê xwe winda kir û niha bi alîkariya mirovî ya qismî dijîn. Di 22’yê Tîrmehê de, Youssef, mîna gelek ciwanan, tevlî koma ku li benda hatina kamyonên alîkariyê bû bû:

Dema ku min dît ku mirov bi kîsikên ard vedigerin, min fêm kir ku ez dereng mam. Wan ji min re got ku ji kolana din kamyonên din tên. Em bi dehan kesên din re reviyan wir, lê li şûna kamyonên xwarinê, em rastî tankek Îsraîlê hatin. Me xwe li avahiyekê girt. Tank ber bi avahiyek din ve çû ku mirov lê veşartî bûn û gule berda. Tankek duyemîn hat û gule berda. Tanka sêyem li ber avahiya ku em lê veşartibûn rawestiya. Wan em dîtin; topa tankê hêdî hêdî bere xwe da me. Sê leşkeran M-16’ên xwe nîşan dan. Wan bi erebî qîr kir ku em bi kurtederpiyan derkevin. Me guh da û ber bi tankê ve meşiyan. Di wê gavê de, mitralyozê giran ê tankê gule li çar kesên li pêşiya min reşand. Min dît ku ew perçe perçe bûne; perçeyên laşan difirin, xwîn li her derê ye. Ez tirsiyam. Şeş an heft kes bûn; ez yê herî biçûk bûm. Min hewl da ku xwe li pişt wan veşêrim. Leşkerê ku me bi rê ve biribû jî guleya xwe ya M-16 teqand. Her kesê li pêşiya min ket erdê. Min derbeyek bihêz li singa xwe hîs kir û ez ketim erdê. Bi zanîna ku leşker dixwaze her kesî bikuje, min xwe wekî mirî nîşan da. Xwîn ji dev û singa min diherikî. Sê tankan avahiya din dorpêç kirin, car caran gule diavêtin; piştî du saetan ew çûn. Du zilamên ku di avahiyê de veşartî bûn min hildan ser milên xwe û ez birim nexweşxaneyê. Doktor got ku gule pir nêzîkî dilê min sekiniye û alavên wan tunebûn ku wê derxînin.

Yûsif di nav nivînan de ye, bi giranî birîndar e. Li gorî bijîşkan, jiholêrakirina guleyekê dikare bibe sedema xwînrijandina nû û bibe sedema mirinê.

9’ê Cotmehê 2025, Îsraîl şerîda Xezzeyê bombebaran dike, wêne li Bakûr û Rojavayê Xezzeyê, kampa Nûseyratê hatiyê kişandin. (Wêne ji hêla Majdi Fathi/NurPhoto )

Îdîaya laşen riziyayî û komegoran:Hewcedariya lezgîn a agirbestê

Li gorî agahiyan, kuştinên bêdadgeh rojane çêdibin. Yûsif dibêje bi sedan cesed li kolanên deverên qedexekirî dirizin. Li gorî şahidiyan, leşkerên Îsraîlî komegor dikolin da ku sivîlên kuştine veşêrin. Li gorî agahiyan, piraniya wan ne şervan in; hin ji wan tenê li kîsikek xwarinê digerin da ku malbatên xwe ji birçîbûnê biparêzin.

Di bin van şert û mercan de, naskirina dewleta Filistînê an gengeşiyên “du dewlet/yek dewlet” ji bo krîza mirovî ya li ser erdê bi feyde  nîn in. Her çend daxuyaniya Serokkomarê Fransayê Emmanuel Macron di meha Îlonê de ji bo naskirina dewleta Filistînê tê nîqaşkirin jî, şert û merc û bersiva li ser erdê ne diyar in. Tê tekez kirin ku naskirin dikare bêbandor be, heta berevajî be, heke bi gavên berbiçav neyê piştgirî kirin. Ji bo bidawîkirina tirs, birçîbûna girseyî û qurbaniyên sivîl ên heyî, agirbestek daîmî û vekirina tavilê ya korîdorek mirovî ya ewle ji bo xwarin û alîkariya bijîşkî pêwîst e. Ji ber vê sedemê, tê gotin ku divê dorpêçên ku dê zextê li ser Dewleta Îsraîlê zêde bikin, werin rojevê.

Latest articles

spot_imgspot_img

Related articles